Ben alerjik bir çocuk annesiyim. Hikayemiz kızım Ada 5 aylıkken başladı. Aslında belki 4 aylıkken ama biz farkına varamadık. Kızımı hiç emziremedim, bir gün bile. Anne sütünü hep sağarak verdim. Onlarca göğüs pompası denedim, sırf daha çok süt verebilmek için. Evime gidip gelenlerin sağmakla olmaz bu iş demesine rağmen, devam ettim. Sağdığım sütü biberona koyup veriyorduk ama sürekli fışkırma şeklinde kusuyordu. Kusmadan beslediğimiz günler bir elin parmaklarını bile geçmeyecek kadardı. Biberonu da eliyle itiyor yada ağzını diğer tarafa çevirip verdiğim sütü reddediyordu. 4. ay kontrolümüzde kilo almamıştı, doktorumuz mama önerdi ama "mama" dendiğinde nedense tüylerim diken diken oluyordu. Anne sütü varken mama vermeyi içime hiç sindiremedim. 1 ay boyunca doktorumuzun önerisine uymadan sadece sağdığım sütü verdim. 5. ay kontrolümüzde Ada hiç kilo almamıştı, bu bizim kilo almadan geçirdiğimiz 2. ayımız olmuştu. Ben de önerisini dinlemediğimi sadece anne sütüyle devam ettiğimi doktorumuza itiraf etmek zorunda kaldım. Hemen Milupa muhallebi başlamamızı önerdi.
Bahsettiğim 5. ay kontrolünde muayenehanenin bekleme odasında bir anne vardı en son "mamayı verdim ama süt alerjisi oldu offf" dediğini duydum. Sonra biz girdik içeri ve o annenin o cümlesi sanki bizim de başımıza aynı şey geleceğini hissettirdi neden bilmiyorum ama çok derinden hissettim bunu. Sonra bizde mamamıza başladık ilk günler harikaydı, Ada'nın karnının doyduğunu hissediyordum, biberonu görünce heyecanlanıyordu, elleri ayakları bir dakika durmuyor etrafa gülücükler saçıyordu. 23 Nisan günüydü, o gün çalışmıyorduk ve bir iki saatliğine eşimle dışarı çıkabilme imkanı bulmuştuk, Ada'yı bakıcımıza bıraktık, 1 saat sonra telefonumuz çaldı Ada'nın mamayı istemediğini çığlık çığlığa ağladığını ve vücudunun her yerinde kırmızı lekeler çıktığını söyledi bakıcımız. Eve koştuk, hemen doktorumuza gittik ve o gün doktorumuz süt alerjisi tanısını koydu.
Sürekli gittiğimiz rutin muayenelerini yapan doktor dışında alerjisi için bir doktor aradık. Neler yapmamız gerektiğini bilmiyorduk. Alerji Uzmanı bize benim süt, ekmek, makarna, pirinç, domates, dana eti ve şarküteri ürünleri başta olmak üzere bir sürü besini tüketmemem gerektiğini söyledi çünkü süt dışında da alerjileri olabilirdi Ada'nın. Anne sütü verdiğim için benim sütümden de ona geçiyordu tüm bu gıdalar. Dediklerini yaptım, yiyebileceğim şeyler çok sınırlı olduğundan bütün günü çorba ve suyla geçiriyordum ama tabii bu diyetle sütüm iyice azaldı. O sırada doğum iznim de bitmişti ve işe yeni dönüş yapmıştım. İş stresi de eklenince benim süt birden kesiliverdi. Ada' yı sadece 5,5 ay emzirebildim.. O kadar çabama rağmen yine de bu konuda içim hep cız eder ve bu konu aklıma geldikçe içim burkulur.
Alerji ile yaşamaya başlamıştık, hayatımıza önce pregomin AS adlı o mama girdi. Ada tadını hiç sevmedi önce pekmezle, sonra starbucks'tan aldığımız vanilya şurubuyla denedik ama nafile denemeler oldu. 1 hafta sonra hiç bir şey karıştırmadığımız pregomin'i içmeye başladı ama bu sefer'de biberonu reddediyordu. Herhalde alerjisi olduğu o sütü içirdiğimiz için yine vereceğimizi düşündü bilmiyorum. Biberonu hep reddetti, bizde biberonu Ada 6-7 aylıkken hayatımızdan çıkardık. O su gibi mamayı kaşık kaşık içirdik Ada' ya. Bu sefer yine ağız çevresinde kırmızılıklar gördük anladık ki metal kaşık da alerji yapıyor, bu sefer plastik ve silikon kaşık kullanmaya başladık. Her 6 ayda bir kontrolümüzde Ada' nın alerjisi geçer umuduyla doktora gittim ama geçmedi bir türlü. Daha sonra pregomin mama'yı da reddetti kızım baktık ki içeriğine hindistan cevizi aroması koymuşlar bu sefer Neocate mamaya geçtik. Kızım şimdi 3,5 yaşında hala süt alerjisi devam ediyor, hala reflüsü var ama artık dana eti, domates, limon ve pirinç yiyebiliyor buna çok seviniyorum. Elbette zamanla diyeti açılacak ve alerjisi geçecek biliyorum. Bu hem çocuklar hem de anneler için zor bir süreç sadece nasıl bir süreçten geçtiğimizi anlatmak istedim.
No comments:
Post a Comment