Bu yıl gerçekten değişik bir yıl oldu bizim için, öncelikle İstanbul'da asla ayrılamam dediğim Anadolu yakasından Kadiköy'den taşındık, hem de İstanbul'un ta öbür ucuna. Bir avuç yeşillik için toprak kokusu için yaptık bunu. İyi de yaptık pişman değilim. Ada'nın okulu başladı bir yandan bugün ikinci günümüz. Geçen hafta üç gün süren bir oryantasyon oldu. Üç gün boyunca iki saate yakın okulda kaldı çocuklar, anneleri ve babaları ile birlikte. Bu hafta tek başınalar o yüzden kimi ağlıyor, kimi etrafı izliyor, kimi ise adapte olmuş öğretmeni dikkatle dinliyor. Bizimki etrafına bakınıp inceleyenlerden. Şimdilik her şey iyi gidiyor ama Ada alerjik olduğu için okulun menüsüne benzer yemekleri evden yapıp götürüyorum. Bu durum gerçekten zor oldu. Hayatımda ilk defa mantı yaptım. Mantıyı yaptım ama şekilleri oldukça garip oldu. Mantının içinde kardan adama benzeyen taneler bile var o kadar söylüyorum. Bir de iş hayatına devam ediyor olsaydım nasıl olacaktı bilemiyorum. Resmen her gün catering firması gibi çalışıyorum evde. En korktuğum şeyse Ada'nın yemek sırasında başka bir arkadaşının tabağından bir şey yemesi. Umarım böyle bir şey olmaz... Yuvaya verince biraz rahatlarız demiştik ama alerji durumundan dolayı çocuklar yemek yerken Ada ne yiyor diye gözetlemeye gidiyorum. Dün okulun yangın merdivenine çıktım görünmemek için, artık yarın ne yaparım belli değil. Kameralardan izleseler bu kadın çatlak diyecekler. Yine, yeni bir maceraya yelken açmış bulunuyoruz. Umarım bu yıl bütün çocuklar için iyi başarılı, yaratıcılıklarının ön plana çıktığı, yeni şeyler öğrendikleri, güzel hatıralarla dolu bir yıl olur.
No comments:
Post a Comment