Geçen Cuma Ada'nın okulundan sağlık konulu bir mail geldi. Nedense genellikle bu mailleri yüreğim ağzımda açıyorum. Öncelikle mailin sadece bize gönderilip gönderilmediğine baktım, neyse ki tüm okula gönderilmişti. Mailde okulda bir öğrencide bit teşhis edildiği yazıyordu. Adanın sınıfında olmadığı için derin bir nefes aldım.
Düşümdüm de gerçekten bit fobim var !! Çünkü küçükken çok ağır bir bitlenme olayı yaşamıştım.
Yazın sitede tüm günümü beraber geçirdiğim arkadaşım bitlenmişti, ondan da bana geçmişti tabii. Ben de bir kaşıntıdır başlamıştı, yıkanıyorum yine kaşınıyorum. Ömründe hiç bit görmemiş olan annem bitleneceğimi aklına bile getirmemiş, niye kaşınıp durduğumu soruyordu. Günler geçtikçe kafamda gezen bir şey olduğunu hissediyordum. Çok iyi hatırlıyorum, o gün evimize babamın bir arkadaşı gelmişti, ben de bitler hat safhada olduğu için artık kaşınma durumu, iki elimle kafamı kazıma operasyonuna dönmüştü, saçımı delicesine kaşıyordum. Sonra "anne kafamda böcek var." demiştim, çünkü elimi rastgele saçıma attığımda oldukça büyük bir böcek elime gelmişti. Annem buna rağmen durumu çakmamış, hala bütün gün bahçede ağaçların altında dolaştığım, güllerin içinde oynadığım için bana söyleniyordu. Ertesi sabah annemin aklına nasıl olduysa bitleneceğim geldi. Güneşte saçlarıma baktı parlak gri kepek gibi şeyler olduğunu söyledi, eliyle kolayca almaya çalıştı olmadı. Sanırım saat sabah 06:00'ydı, annem arkadaşını arayıp bitin nasıl bir şey olduğunu sormuştu.
O zaman Google olmadığından her şey bir bilene sorulurdu, bu durumda kadını yatağından fırlatmıştık ama olsun.. Annem ilk iş bir bit şampuanı alıp saçlarımı yıkamıştı, durumu uzun süre farketmediğimiz için sirkeler semirmiş kocaman böcekler olmuştu. İlk yıkamada kafamdan o böceklerden 6-7 tane düşmüştü. O kadar böcek herhalde binlerce sirke oluşturmuştu kafamda, bitten kurtulmam sanırım 2-3 haftayı bulmuştu. Annem beyaz bir havlu alıp, beni önüne otutup saçlarımı ince bit tarağı ile tarıyordu. O kadar çok bitlenmiştim ki, elimi rastgele saçıma götürdüğümde bir kaç tane yakalıyordum. Annemin beni bitten kurtarma çabaları benim ağlayarak geçirdiğim saatlere dönüşmüştü. O yüzden Ada'nın okulundan gelen maili okuduğumdan beri saçlarımda bir kaşıntı hissediyorum psikolojik olarak. Bitten korunmak için ne yapılabilir diye araştırdım. Öğrendim ki lavanta ve çay ağacı yağı kokusuna gelmezmiş bit en azından sevmiyormuş. Yağını bulamadım ama lavanta kolonyası aldım eczaneden okula gitmeden yakasına, bir iki damla damlatırım kesin. Saçı lavanta kolonyası damlatıp taramak da işe yarıyormuş, ayrıca saça takılan toka gibi bir şey varmış o da biti önlüyormuş. Ama zararlı mıdır? Değil midir? Bilemedim o yüzden kaptım kolonyayı çıktım eczaneden. Bakalım önümüzdeki okul günleri başımıza neler çıkartacak merakla bekliyoruz.
Düşümdüm de gerçekten bit fobim var !! Çünkü küçükken çok ağır bir bitlenme olayı yaşamıştım.
Yazın sitede tüm günümü beraber geçirdiğim arkadaşım bitlenmişti, ondan da bana geçmişti tabii. Ben de bir kaşıntıdır başlamıştı, yıkanıyorum yine kaşınıyorum. Ömründe hiç bit görmemiş olan annem bitleneceğimi aklına bile getirmemiş, niye kaşınıp durduğumu soruyordu. Günler geçtikçe kafamda gezen bir şey olduğunu hissediyordum. Çok iyi hatırlıyorum, o gün evimize babamın bir arkadaşı gelmişti, ben de bitler hat safhada olduğu için artık kaşınma durumu, iki elimle kafamı kazıma operasyonuna dönmüştü, saçımı delicesine kaşıyordum. Sonra "anne kafamda böcek var." demiştim, çünkü elimi rastgele saçıma attığımda oldukça büyük bir böcek elime gelmişti. Annem buna rağmen durumu çakmamış, hala bütün gün bahçede ağaçların altında dolaştığım, güllerin içinde oynadığım için bana söyleniyordu. Ertesi sabah annemin aklına nasıl olduysa bitleneceğim geldi. Güneşte saçlarıma baktı parlak gri kepek gibi şeyler olduğunu söyledi, eliyle kolayca almaya çalıştı olmadı. Sanırım saat sabah 06:00'ydı, annem arkadaşını arayıp bitin nasıl bir şey olduğunu sormuştu.
O zaman Google olmadığından her şey bir bilene sorulurdu, bu durumda kadını yatağından fırlatmıştık ama olsun.. Annem ilk iş bir bit şampuanı alıp saçlarımı yıkamıştı, durumu uzun süre farketmediğimiz için sirkeler semirmiş kocaman böcekler olmuştu. İlk yıkamada kafamdan o böceklerden 6-7 tane düşmüştü. O kadar böcek herhalde binlerce sirke oluşturmuştu kafamda, bitten kurtulmam sanırım 2-3 haftayı bulmuştu. Annem beyaz bir havlu alıp, beni önüne otutup saçlarımı ince bit tarağı ile tarıyordu. O kadar çok bitlenmiştim ki, elimi rastgele saçıma götürdüğümde bir kaç tane yakalıyordum. Annemin beni bitten kurtarma çabaları benim ağlayarak geçirdiğim saatlere dönüşmüştü. O yüzden Ada'nın okulundan gelen maili okuduğumdan beri saçlarımda bir kaşıntı hissediyorum psikolojik olarak. Bitten korunmak için ne yapılabilir diye araştırdım. Öğrendim ki lavanta ve çay ağacı yağı kokusuna gelmezmiş bit en azından sevmiyormuş. Yağını bulamadım ama lavanta kolonyası aldım eczaneden okula gitmeden yakasına, bir iki damla damlatırım kesin. Saçı lavanta kolonyası damlatıp taramak da işe yarıyormuş, ayrıca saça takılan toka gibi bir şey varmış o da biti önlüyormuş. Ama zararlı mıdır? Değil midir? Bilemedim o yüzden kaptım kolonyayı çıktım eczaneden. Bakalım önümüzdeki okul günleri başımıza neler çıkartacak merakla bekliyoruz.
No comments:
Post a Comment